KOMODA DUSZY, wpisy, strona 37

Pracowite czułe rączki

O wszystko zadbały

I wszystkie bolączki

Gdzieś w dal odleciały

Siostra zadzwoniła

I pogadać chciała

Ale jej odmówiłam

Opalać się wolałam

Bo tak słonko rzadko

Przecież tutaj mamy

A codziennie gadką

Się uszczęśliwiamy

Babcia Tereska dobrze tabletki znosi

Skutki terapii nie są dla niej uciążliwe

Warto jak widać Pana Boga prosić

Bo zdarzają się czasem cuda prawdziwe

W sieci bólu zaplątana

Motała się bez nadziei

Obolała i niewyspana

Plącze się w codzienności kniei

Już Mnia dzwonił z pytaniami

Widząc rano ją wyżętą

Jak się czuje Jego Pani ?

On ma dniówkę rozpoczętą

I Agata w kostiumie w kratkę

Swoją fotkę jej wysłała

Uśmiechniętą tak Agatkę

Jak dzień w szkole zaczynała

A ona już po prysznicu

Z sieci bólu się wyplątuje

Tu ją boli, i o tu...

Z prawej strony mocno kłuje...

Parę wierszy ułożyła

Jedzenie podała

Tyle rzeczy już zrobiła

A jeszcze by chciała :O)

KOMODA DUSZY