Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
- Co tak długo się ubierasz ?
Tyle czasu potrzebujesz ?
Tak marudnie się coś zbierasz...
Mniamniucha ? Dobrze się czujesz ?
- Zaraz Kochany, jest ok.
Lecz to nie jest tylko ubieranie.
Zrozum, a może się śmiej
to cały proces, to moje wstawanie.
Jakieś wiersze rano piszę,
w telefonie ciut pogrzebię.
I co w duszy gra chcę słyszeć.
Ale już idę, biegnę do Ciebie ! :O)
Dostałam informację,
że interpunkcji powinnam używać.
Tak, tak, ktoś miał rację.
Na sens słów ona wpływa.
A ja tak szybko piszę,
nie redaguję, bazgrolę...
Dobrze radę dobrą usłyszeć.
Poprawić się mam chęć i wolę.
Nie ma Nieba...
Nie ma Piekła...
Kiedyś na to byłam wściekła.
Tu na ziemi wszystko mamy...
Czy tego nie zauważamy ?
Parę wierszy nabazgroliła.
Parę wierszy napisała.
I w poduchy się wtuliła,
znów tak krótko spała...
Te wiersze jej pozwalają
jakiś balans zachować.
I bardzo jej pomagają
przed bólem się chować.
Ona myśli, że coś napisze,
w słowach zamknie prozę życia,
że odsunie przeznaczenia ciszę,
bo nic nie ma do ukrycia.
I codzienność, choć normalna
tak zostanie uwieczniona.
Urywki życia, sprawa banalna,
ale w nim jeszcze jest ona...
Oczy pieką pod powiekami...
Noc krótka i znów nieprzespana...
To jest maraton nad maratonami...
Czy jakaś normalna będzie mi dana ?
Może to pełnia Księżyca,
bo w pełnię śpię przecież gorzej.
I choć mnie on tak zachwyca,
bezsenność mi nie pomoże...