Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Ból przegnał Magię i Fantazję,
a ją w jakąś Nicość wcisnął.
Zaznaczył mocno i wyraźnie,
że on swe szpony zacisnął...
Władał długo i niepodzielnie
z Apatią razem na tronie,
a ona walczyła dzielnie
i myślała, że już po niej...
Plecy ogrzewaczem nagrzewała,
z domu nie wychodziła...
W hamaku cały dzień przesiedziała,
ale jeszcze nie zwyciężyła...
Kamyk do malowania chce mi podrzucić.
Ale jak w tej sytuacji ?
Znów żyć inaczej trzeba się uczyć,
niezależnie od własnych racji.
Wystrzegać się zbędnych kontaktów,
choćby z pobudek egoistycznych.
Nie znam danych i faktów,
prawdziwych liczb pandemicznych...
Wirusa nie mogę lekceważyć...
Bo jestem w grupie ryzyka...
Każdemu się może przydarzyć,
więc nie ma co w związku z tym fikać...
Dokąd zmierza teraz Świat ?
Co znów się porobiło ?
Na brata kabluje brat...
I nie jest fajnie i miło...
Spać w hamaku na siedząco ?
Tego jeszcze nie było...
Tak boleśnie i przysypiająco
dzień jej się dziś spędziło...
I na spacer iść nie chciała...
Apatyczna z bólu była...
Mało wierszy napisała...
Siła Bólu zwyciężyła...
On odkurzył i ogarnął,
w sklepie był, powiesił pranie.
Ona dziś energię marną
miała, ach, sorry Kochanie...
12-sty zeszyt terapeutyczny
drobnym maczkiem zapisany,
kończy swój żywot dydaktyczny.
13-sty będzie zaczynany.
- Co ona w nim tak zapisuje ?
- To co zażywa i to co je.
Poziom cukru kontroluje
i ciśnienie krwi itp.
Tak sobie to zorganizowała,
tak sobie to wymyśliła.
Zeszytem w terapii sobie pomagała,
bez zeszytu by się pogubiła.