30 stycznia 2021, 21:52
Mieć taki guzik magiczny,
mieć taki magiczny guzik.
Mały, wygodny, praktyczny.
Użyć go i już mieć luzik. :O)
I móc go zawsze nacisnąć,
kiedy byłaby taka potrzeba.
Wystarczyłoby tylko przycisnąć
i jechać windą do nieba. :O)
Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Mieć taki guzik magiczny,
mieć taki magiczny guzik.
Mały, wygodny, praktyczny.
Użyć go i już mieć luzik. :O)
I móc go zawsze nacisnąć,
kiedy byłaby taka potrzeba.
Wystarczyłoby tylko przycisnąć
i jechać windą do nieba. :O)
Pomidorówkę i makaron ugotowała,
specjalnie dla niego zrobiła.
Po 20.00-stej mu ją podała.
Taka z niej żonka miła. :O)
Chwilkę z nią pogadał
i z apetytem zjadł.
Parę pytań zadał,
ogarnął się i spać padł.
Bo jutro następna dniówka,
12 godzin pracy...
W fabryce ciężka harówka,
a on wie, co to znaczy.
Metalowe bólu szczęki
zaciśnięte na czole...
To narzędzie udręki...
Ja chromolę...
Ślizgać się po rzeczywistości
i nie dać się zranić.
Żyć w Miłości i dla Miłości.
Nie dać się Złu omamić.
Żyć tak jakby jutra nie było.
Kochać i być kochanym.
Żeby Słowo coś wreszcie znaczyło.
Nie czuć się systemowi poddanym.
Rosół i makaron ugotowałam,
ciasto z brzoskwiniami upiekłam,
kapustę z kiełbasą poszatkowałam,
po kuchni latałam jak wściekła.
Bo za późno dzisiaj wstałam
i mi za mało dnia zostało.
Szybko się więc uwijałam
i wszystko się zdążyć udało. :O)