KOMODA DUSZY, wpisy, strona 7 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum styczeń 2022, strona 7

Wtuliła się w to Marzenie

i Ono ją po brzegi wypełniło.

Czeka cała na jego spełnienie.

Ach, jak cudownie by było...

- Mniamniucha, Kochanie !

Chcesz jajecznicę na śniadanie ?

- Jasne ! Tak, oczywiście !

- To wstawaj i ubieraj się !

I nad Morze pojechali

i domki cudne oglądali

i mocno się rozmarzyli,

chętnie by się tam przeprowadzili.

Podziwiali szumiące bałwany,

spore fale, fale z piany.

I choć Słońce nie świeciło

pięknie i urokliwie było.

Nikt nie chce na te tematy

absolutnie, absolutnie rozmawiać,

a w obliczu bliskiej osoby utraty

trzeba takie pytania zadawać.

Ja na przykład chcę być skremowana

i stać sobie w puszcze na kominku,

to miła świadomość, że nie będę sama,

bo w domu Mnia lub któregoś z Synków.

I nie chcę być gdzieś zamurowana,

lub w trumnie w ziemi gnić...

Chciałabym być skremowana

i w domu tego kogo kocham być.

Siostra na akupunkturę się zapisała,

jutro będzie próbowała na zabieg dojechać.

Druga z izolatki szpitalnej się wydostała

i w szpitalu walczy z covidem, psia mać...

Źle, oj źle niektórym Nowy Rok się zaczął,

już nie wspomnę o rodzinie p. Beaty...

Ludzie cierpią, męczą się, po co to i na co ?

Choroby, Śmierć i różne inne straty...

Czasem Życie jest jak zła gleba,

tak trudna i oporna do uprawiania...

Ileż trudu i znoju i łez trzeba,

by poskromić Zły Los- tego drania...

I jeszcze on Car i Świata Pan...

ćwiczenia bojowe na Morzu przeprowadza...

Mało ludzie mają kłopotów i ran ????

Niektórym pokój bardzo przeszkadza...

Jak pies, który z wody wyszedł

i nadmiar kropli z siebie strząsa,

próbuję zrzucić w nocną ciszę

ten Smutek co mą Duszę wytrząsa.

Smutek jak krople się rozbryzguje

na tysiące mini kawałeczków...

a Spokoju i Ukojenia potrzebuję

i nie chcę nawet mini Smuteczków.

Lecz trudne to jest, trudne wielce,

bo Myśli plączą się niechciane...

Jedni topią swe Smutki w butelce,

a ja przy swoich Wierszach zostanę.

I choć na papier je przelewam

wierząc, że Smutków się pozbywam,

głęboko w Duszy Smutek śpiewa...

Ech, tak to ze Smutkami bywa...