KOMODA DUSZY, wpisy, strona 2

Nocą ją szatkowała,

nocą gar ugotowała.

Po powrocie podała,

z chęcią się zajadała.

Dlaczego jedzą w milczeniu ?

Nie śmieją się i nie gadają ?

Bo Miłość siedzi w cieniu...

Bo o niej zapominają...

Kiedyś codziennie ją zapraszali

i razem z nimi biesiadowała.

Śmiali się i rozmawiali,

Zgoda stałe miejsce też miała.

Czy to Czas, czy może Codzienność,

a może jakieś Zaniedbanie

wprowadza tę niemiłą zmienną ?

Gdzie się podziało Zainteresowanie ?

Gdy patrzymy na takie Pary,

w to, że się kochali aż trudno uwierzyć...

Ale Miłość czasem czyni Cuda i Czary

i pozwala niektórym Parom z Czasem się mierzyć.

Posiedzieć tyle czasu ile chcę.

Siedzieć i gapić się w Morze.

Godzinę, a może dwie.

Czy to możliwe być może ?

Śmierć Jej pokruszyła ich Świat...

Tak trudno mu zbierać okruchy...

Tyle wspólnych dni, miesięcy, lat...

Kto teraz doda mu otuchy ?

- Słuchać Wiatru, podziwiać Morze,

i się od kłopotów odizolować.

Czegóż chcieć więcej możesz ?

- Żeby móc tak każdy dzień celebrować.

KOMODA DUSZY