Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Siedziałam sama na ławce,
Morze i Plażę podziwiałam.
Przy emocjonalnej huśtawce,
sama, sama być chciałam.
Hej Wietrze, co chcesz powiedzieć
szarpiąc morskimi falami ?
Ja Cię rozumiem, jeśli chcesz wiedzieć,
też nie radzę sobie z Emocjami...
Opatulona szczelnie kożuchem,
twarz do Słońca wystawiałam.
Nie chciałam gadać z Mniamniuchem...
Focha-Giganta miałam.
Rozpadła się na kawałki,
ale do kupy się już zbiera.
To nie są żadne przechwałki,
bo nie jest to łatwe cholera...
W radzeniu innym sobie radzi,
gdyż łatwiej cudze rany zszywać.
Zamoczona w Przeszłości kadzi
powoli sama musi się wydobywać.
Jeszcze czasem coś jednak skapuje,
jeszcze zbiera rozsypane okruchy...
W głowie i w Duszy porządkuje...
Ruchy Mniamniucha, ruchy !
Jak Kuferek ze Skarbami
Kluczem Milczenia usta zamknęła.
Dotknięta Jego słowami
do Serca sobie je wzięła...
I choć przepraszał od razu,
że nie tak i nie to chciał powiedzieć,
Jej Złość i Wzburzenie dodały gazu,
więc nie chciała niczego wiecej wiedzieć.
Kawy nawet nie wypiła...
Apetytu nie miała...
Wściekała się i złościła...
Takiego Focha dostała...
Nasze twarze są jak mapy,
co przeżyliśmy pokazują.
Odzwieriedlają Życia etapy,
z emocjami rezonują.
Piętnem Czasu naznaczone:
zmarszczki, blizny, wory, cienie,
przebarwienia, tak to one
odbijają Przemijania brzmienie.
Wiszące szyje i podbródki...
W wyblakłych oczach blasku brak...
Takie są Starości skutki...
Ona wygląda właśnie tak...