Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Zmywarkę da nam Iwona,
gdyż nie chce jej i nie używa.
Nasza nie była uruchomiona,
więc bardzo to przeżywam. :O)
Zmywarka tak jak pralka,
to Przyjaciółka Kobiety,
oszczędza Czas, to normalka,
a Czasu wciąż mamy mało niestety.
Zatem i ja bedę zmywarkę miała
jak nowoczesna Kobieta. :O)
Mniej czasu przy garach będę stała,
czyli zacznę wygodniejszy Życia etap.
Czy stara jesteś czy młoda,
czy biedna, czy bogata,
zawsze Życia Ci szkoda
i żal schodzić z tego Świata...
Czy Dzieckiem jesteś czy Młodzieńcem,
czy Starcem u progu Życia,
zawsze niechętnie podasz rękę
Śmierci, co czyha z ukrycia...
Ona swą bezwzględną kosą kosi
i zbiera tak obfite żniwa...
O Śmierci ! Czy można Cię o to prosić,
abyś nie była taka nadgorliwa...?
Podczas Pandemii już się nachapałaś...
Tyle Dusz w Twe szpony się dostało...
I na Ukrainie już mnóstwo ofiar dostałaś...
A ciągle ci jeszcze mało i mało...?
Na Warsztatach tanecznych Zielonooka
w weekendy z radością szaleje.
Ukraina tonie w łez potokach...
Tam Wojna, a tu Życie się dzieje.
Z Iwoną gadam o zmywarce,
dzieciaki na zewnątrz krzyczą i biegają.
My tu mamy Życie jak w bajce,
a tam...cywile, żołnierze i dzieci umierają...
Mnia w fabryce ciężko pracuje,
ja ciekawy serial na Netflix oglądam.
Wojna Życie wszystkim rujnuje...
A większa część Ludzkości Pokoju żąda...
Dobro ze Złem wciąż się ściera,
powoduje burze i błyskawice...
że też do Ludzi nie dociera,
że najcenniejsze powinno być ludzkie Życie...
Czas bezpowrotnie kobietom zabiera
Urodę, Młodość i Nadzieję...
I Ona choć Ją Miłość Jego wspiera
nie lubi tego co się z nią dzieje...
Nie lubi jak swym bezwzglednym pazurem
Czas zmarszczki i bruzdy rysuje.
Nie lubi, gdy częściej źle się czuje
i z wiekiem powoli się psuje...
Lecz Czasu niestety nie zatrzymasz...
Ni jak nie zatrzymasz jego przemijania...
On zmienia nam figurę i twarz,
na próżno wszelkie nasze starania...
Botoksy, operacje plastyczne,
naciągania, maści, mikstury
wytwarzają kobiety niemal identyczne
łamiąc tym odwieczne prawidła Natury...
I każda z nich tak żałośnie wygląda...
I nie wiadomo czy płakać, czy się śmiać...
I każdy z nas w pewnym wieku w lustro spogląda
i zastanawia się co z tym zrobić ma, psia mać...
Trzeba uporządkować myśli w głowie,
tak trzeba sobie je uporządkować...
I wytłumaczyć to jakoś sobie,
że musimy żyć i się aż tak nie przejmować...
I próbować żyć tak jak się żyło
i nie zamartwiać się tym co to będzie...
Łatwiej nam będzie się żyło i miło.
Tak, tak..., łatwiej tak nam będzie...