KOMODA DUSZY, wpisy, strona 38 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum marzec 2022, strona 38

Najpierw była Pandemia...

teraz Wojna na Ukrainie...

Czyjś scenariusz się spełnia ?

Jaką Ty wersję przyjmiesz ?

Tyle Zła jest na Świecie...

Okropieństw, niesprawiedliwości...

Piekło na Ziemi znajdziecie...

Nikczemność za często tu gości...

Nie widzę, nie słyszę, nie mówię...

to jedna z opcji na przetrwanie

w propagandowej tubie...

I musisz mieć takie same zdanie...

Gdy pod prąd idziesz człowieku,

buntujesz się i się nie zgadzasz,

wrzucą Cię szybko do ścieku

i poznasz jaką moc ma Władza...

Więzienia , morderstwa , tortury ,

łagry , czystki , prześladowania...

Nie ma szans człowiek, który

przed reżimem i tyranią się wzbrania...

Ucisk , wyzysk , bieda ,

niedola , banicja , szykanowania...

Niepotrzebna nikomu taka scheda...

Dlatego włada Światem maniak...

Czy wierzysz, że oni wszyscy,

tak łatwo się pogodzili ?

Że Zło wszelakie chcą zniszczyć ,

teraz w tej tragicznej obecnej chwili ?

Czy wierzysz, że mają Serca,

które wzrusza Śmierć niewiniątek ?

Czy tylko ja jestem pierwsza...

myśląc, że to jest Okropieństw początek ?

Ze Złą Prawdą trudno się mierzyć...

Nie łatwo ją zaakceptować i zrozumieć ...

Zdecydowanie prościej kłamcom uwierzyć

i być w zmanipulowanym tłumie...

Klakierzy, zdrajcy i sprzedawczyki...

Koniunkturalizm, zastraszenie...

Nikt się nie liczy z nikim...

Sprawiedliwość omija Ziemię...

A wielu z nas chce w nią wierzyć

w Jedność, Solidarność, Sprawiedliwość,

lecz Nieuczciwość zęby szczerzy

i wygrywa Pazerność i Chciwość, Chciwość...

A ja naiwnie myślałam, że będziemy

pokoleniem żyjącym bez Wojny...

Że w Pokoju żyć możemy

w Świecie w miarę spokojnym.

I choć często coś mi się nie podoba

i oburzam się na to i się buntuję,

chcę wyrazić to w kilku słowach,

że codziennie za Pokój w Europie dziękuję.

Za czyste Niebo bez wrogich samolotów,

z których na głowę bomby lecą...

Za Życie bez z Agresorem kłopotów...

Za Przyszłość godziwą dzieciom.

To jest Codzienność, którą mamy,

lecz jak widać nie jest ona dogmatyczna...

Rzadko się nad tym zastanawiamy

dopóki nie nastanie sytuacja krytyczna.

I gdy to co mieliśmy tracimy,

wtedy dopiero to doceniamy i zauważamy...

Odzyskać chcemy i o tym marzymy...

Za późno...Doceniajmy zawsze to co mamy...