12 stycznia 2023, 18:39
Są tacy przepiękni i urodziwi ludzie,
cery, zęby, figury, włosy cudne mają,
ale żyją w ułudzie,
choć ich zalety dużo im w Życiu dają.
Świat kręci się wokół nich,
zazdroszczą im inni, a inni nadskakują.
Liczy się sama Uroda i blichtr,
ale świetnie i wyborowo się z tym czują.
Lecz gdy ich nieprzeciętna Uroda przeminie
Świat szybko swą twarz od nich odwraca
i pamięć o nich i zachwyt ginie,
ku nowym przepięknym się zwraca.
A starzy zostają w pełnym Zapomnieniu,
gdyż ich Uroda tylko się liczyła...
Często odchodzą w osamotnieniu...
Przygniata ich Obojętności siła...
Zapewne nie jest im łatwo
pogodzić się z takim Losem,
bo światła Atencji im zabrakło
i nie potrząsają już pełnym trzosem.
Ale z Czasem nikt i nic nie wygra
i nie ma Młodości i Urody wiecznej.
Piasek przesypuje się w klepsydrach...
A wszystko przemija ostatecznie...