Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Kąpiel relaksacyjną sobie zrobię.
Muszę się jakoś zregenerować.
Muszę odpocząć sobie...
Nie mogę się aż tak stresować...
Ciało moje cierpieć zaczyna,
bo Dusza umęczona...
Która to już jest godzina,
gdy trwam w Smutku zatopiona ?
Rybę dziś Enza robić miała,
ale o tym zapomniała,
że ma z koleżanką spotkanie,
zatem jutro zrobi rybne danie.
Przepraszała i dzwoniła,
że aż tak się zakręciła.
Ale nic się przecież nie stało,
ok, że dziewczę mnie poinformowało.
Bo o 20:00-stej Mnia wraca z pracy,
muszę mu obiad dać, nie inaczej.
Trochę mi to moje plany zmieniło,
ale nic takiego się nie wydarzyło.
Kirem szczelnie otulona...
W klatce Żałoby zatrzaśnięta...
Śmiercią Taty przymulona...
W szpony Żalu i Smutku wzięta...
Mota się po jego domu...
Dotyka rzeczy Jego...
Nie życzę tego nikomu...
Nie ma nic smutniejszego...
Wczoraj cały dzień płakałam...
Ze Śmiercią Dziadka rady sobie nie dawałam...
Głowa mi pęka już od rana...
Bom spłakana i zestresowana...
Ach, gdyby te Płacze coś pomagały...
Wszystkie Łzy chyba mi się wylały...
Ale one niczego nie zmieniają...
Upustu Żalowi i Smutkowi nie dają...
Jeden Syn płacze, płacze, płacze...
Drugi Rozpacz dławi i dusi w sobie...
Różne są Żale i Rozpacze...
Spotkają się przy Rodziców grobie...
Rodzeństwo Andrzej, Anka , Jurek
stratę ponieśli w ciągu ponad pół roku...
Śmierć brutalnie pociągnęła za sznurek
i zabrała Im Rodziców ...i są w szoku...
A Szczęściarzami byli,
bo długo dwoje Rodziców mieli.
którzy sędziwych lat dożyli,
a teraz tak szybko się zawinęli...
Mama w sierpniu odeszła
wymęczona inwazyjnym rakiem...
Na Tatę kolej niebawem nadeszła
w kwietniu nerek atakiem...
W Smutku i Żalu pozostawili
dzieci, wnuków, zięcia, synowe.
Ci Staruszkowie byli przemili...
Serca nasze nie są na to gotowe...