Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
Stan podgorączkowy trwa...
37, 5 i 37, 2...
37, 8 i 37,9...
O co chodzi, nie wiem...
Antybiotykiem się szprycuję
no i trochę poleguję...
Ani czytać, ani pisać...
do niczego nie nadaję się dzisiaj...
Coraz gorzej nocą i wieczorem,
zaległości w spaniu mam spore...
I w Wierszy pisaniu
i ze wszystkimi w gadaniu...
Je, je, je,
jutro idę na USG !
Ale swoją drogą,
to jak oni tak mogą...
ludzi z bólem tak traktować...
i się nimi nie przejmować...
Dobrze, że ciut mniej mnie boli,
bo by człowiek nie wydolił...
Ból w piątek, sobotę, niedzielę, poniedziałek, wtorek...
Ja chromolę, ja chromolę...
Ostrzygł się na krótko Mnia
i ładnie wygląda,
lepiej mu, gdy krótkie włosy ma,
choć tak smutno na mnie spogląda...
Jest jak walcem przejechany...
i stopniowo musi się teraz podnosić
i leczyć Serca i Duszy rany...
Ech, ile człowiek musi w Życiu znosić...
Agatka napisała,że jutro o 13.40
będę miała zrobione dopiero USG...
Nie, to się w głowie nie mieści,
to w głowie nie mieści się...
Dawid jako tłumacz o godz. 13:30
będzie czekał pod szpitalem,
może zdobędziemy jakieś wieści
i o mych dolegliwościach detale.
Podwyższona temperatura mnie niepokoi,
przecież zażywam antybiotyk...
I ciągle z prawej strony tak boli...
Jakiej to Choroby jest taki dotyk ?
Jego ciało w kokon smutku zawinięte,
zmęczone obok mnie leżało...
Jego Dusza i Serce wyżęte,
przerwy od Żalu potrzebowało...
A to taka świeża rana...
A to taka rana świeża...
W czwartek Mama pochowana,
a Życie do przodu zmierza.
I żyć trzeba, trzeba dalej
z tą okropną świadomością
przypominając sobie z Życia detale,
próbując wspominać Mamę z Czułością.
Mama Andrzeja zerka ze zdjęć wielu
po całym domu porozwieszanych,
wiszą od lat w wiadomym celu :
żeby była tutaj zawsze z nami.