Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
Anka-Fanka przed chwilą zadzwoniła
i mnie za blog obkomplementowała. :O)
Mówiła, że rano przy blogu się wzruszyła,
a także, że się szczerze uśmiała.
Fajnie usłyszeć takie pochwały
i że blog wzbudza tak różnorakie emocje.
Przeczytała już prawie mój blog cały.
Ma w nim od Życia swojego odskocznię.
Mojego prywatnego Motyla miałam
z ogródkowego nieświadomego wylęgu.
Jakże się tym uradowałam,
to efekt Magii Życia zaprzęgu.
Poleciał w Świat ku Przygodzie,
ku Życiu, Radości, Bytowaniu.
Hołd wierszem składam Przyrodzie
w zachwycie i nieustannym jej podziwianiu.
Jak pędzelkiem złotym
delikatnie mnie dotykasz.
I nawet nie wiesz o tym
jaką Magię w sobie masz.
Jak przyciągasz mnie,
jak mnie kusisz, czarujesz.
I jak nic robić mi się nie chce,
gdy tak mną manipulujesz...
Sporo zależy od tego czy jesteś
i od tego czy Ciebie nie ma.
Czy chcesz, czy nie chcesz
rysujesz Dnia mego schemat.
Tak mi przykro, że Mniamniuszek
tak ciężko musi pracować...
Ja pracować tak nie muszę,
ale brakiem Zdrowia muszę pokutować...
Starsi ludzie nie powinni
aż w takim trudzie pracować.
Narobili się już, więc powinni
też choć trochę poleniuchować.
Wszystko psuje się i zużywa,
każda rzecz swoją gwarancję ma.
Dlaczego tak w Życiu bywa...?
A kto nam na nas gwarancję da ?
Jak w kapsule Czasu
na swym hamaku się czuje.
Zamknie oczy i bez ambarasu
gdzie chce to sobie podróżuje.
Wczoraj wśród łanów zbóż chodziła,
dziś Świat oczyma Motyla widzi.
Przeżywa, podziwia, tęskniła.
Uczuć się swych nie wstydzi.