Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Gdy Słońce po jej ciele wędruje
Ona czuje jego dotyk delikatny
i wyśmienicie i błogo się czuje,
bowiem ma dotyk adekwatny.
Jak najczulszy i wprawny kochanek
znający jej wszystkie zachcianki,
w pogodny piękny poranek
przytulający się do swojej wybranki.
Co zakazane to najlepiej smakuje,
zatem ciągnie ją jak wilka do lasu,
ze Słońcem tak właśnie się czuje,
ale wszystko, wszystko jest do czasu.
Ja obiad zrobiłam,
Mnia pozmywał wszystko,
Tak to u nas bywa,
dbamy o domowe ognisko.
Wiatr przewraca kartki w zeszycie.
- Wietrze ? Czytać potrafisz ?
Dużo widziałeś, znasz Życie...
Tak ? Co oznacza ten napis ?
Samotny jesteś i rozhulany,
szlajasz się po całym Świecie...
Znienawidzony, chciany, niechciany,
stałego miejsca nie masz przecież...
Nigdzie na długo nie zabawisz,
przystani-domu swojego nie masz.
I pofiglujesz i się pobawisz
i ulgę niektórym dasz.
A jesteś szalonym samotnikem,
pędzisz w cztery Świata strony.
Podróżnikiem, wędrownikiem,
wciąż szukającym, niespełnionym....
A ja lubię Ciebie Wietrze,
gdy mi rozwiewasz włosy
i orzeźwiasz parne powietrze,
jak Morze falujesz zbóż kłosy.
A ja lubię jak szumisz w drzewach
i ich liście melodię grają.
Lubię słuchać jak swoją pieśń śpiewasz,
na koncert mnie zapraszając.
Lubię patrzeć jak z Chmurami
często bawisz się w berka,
albo tańczysz z listkami
walca lub skocznego oberka.
Lubię jak pienisz fale Morza,
albo tworzysz z Oceanu bałwany.
Jak opowiadasz coś w przestworzach.
Ach ! Jesteś taki zalatany.
Ruch nadajesz i wibrację.
Jesteś oddechem Ziemi.
Wiatrak Świata, Dziadziuś miał rację.
My Ciebie potrzebujemy.
Więc nie wściekaj się i nie ciskaj.
Nie rób spustoszeń huraganami.
Spokój wyspiarzom daj.
Łagodnie obchodź się z nami.
Czy można nacieszyć się na zapas ?
Napatrzeć się tyle, aby wystarczyło ?
Zawsze ma każdy, każdy z nas
chwile piękne, w których cudnie było.
Ach, zrobić z nich Tabletkę Szczęścia,
pigułkę doznań przewspaniałych !
I w razie jakiegoś Nieszczęścia
byśmy takie tabletki zażywały.