KOMODA DUSZY, wpisy, strona 47

Garściami Szczęście łapała.

Stopy w Morzu moczyła.

Wzory na piasku podziwiała.

Przeszczęśliwa była !

Pobudkę miałam z rana :

- Wstawaj Mniamniuszko kochana,

bo nad Morze jedziemy !

Łapać Słonko będziemy !

Gdy choruje nasze zwierzątko,

gdy cierpi i umiera...

Zawija się je w zawiniątko

i już go nie ma...cholera...

A Oni mają takie Drzewo,

pod którym śpią ich byłe Koty.

Na końcu działki, na lewo...

Tam kończą się ich wszystkie psoty...

Turbit w tę odchodzi podróż,

po cudownym kocim Życiu

i nie będzie musiał cierpieć już

i ukrywać się w ukryciu.

Cierpi jego Pan i cierpi jego Pani,

nie śpią i popłakują.

Tacy byli dla niego kochani

i w sercu już go opłakują...

Wczoraj do 5-tej rano malowałam,

ale nie szło mi wcale...

Że szybko namaluję się spodziewałam...

Pracą niestety się nie pochwalę...

Z Łukaszem przed domem pogadałam

i folię do skrzyni mi dał !

Wszystko na Warzywniaczek już zebrałam.

Niebawem wysiewu będzie szał !

Tylko jeszcze dno skrzyni

trzeba z desek wykombinować,

ale kiedy Mnia to uczyni ?

Trzeba nad tym popracować.

KOMODA DUSZY