Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 |
Zostałam zaproszona do szkoły
zobaczyć jak Janek tańczy poloneza.
I to nie są żadne kocoboły,
spory tłumek Rodziców tam zmierzał.
Sala gimnastyczna pięknie udekorowana,
młodzież wystrojona balowo.
W sukni eleganckiej każda Panna,
chłopcy w krawatach i garniakach przepisowo.
Ósmoklasiści Poloneza uroczyście tańczyli
i bardzo to przeżywali.
Ponad miesiąc ten układ ćwiczyli.
To pierwszy ich Bal w takiej gali.
Hokus pokus czary mary
połamały mi się okulary...
Hokus pokus czary mary
i mam nowe okulary.
Fajne, tanie wypatrzyłam,
gdy po Śródmieściu łaziłam.
Czarne okrągłe opraweczki
nosić będę zamiast opaseczki.
Mały Manhatan można by rzec
patrząc na chmur drapacze.
Piękna Stolica lecz
nie mam czasu zaznaczę,
ani na Łazienki, ani na Starówkę,
ani na niczego podziwianie.
Zajętą mam czymś innym główkę:
pochłania mnie spraw załatwianie.
Mnóstwo spraw urzędowych
Marzena załatwia.
Jej Mąż "...nie ma do tego głowy...",
"...te przepisy to matnia...".
Ona też się bardzo denerwuje,
nienawidzi wypełniać druków,
a On się wciąż relaksuje,
a wogóle należy do tzw. mruków.
Ale spotkać się nam i dziś udało
i nawet fotę pstryknęłam.
A zdjęć mamy tak mało...
Istne wariactwo cholera...
Nie mamy ani chwili spokoju,
są zadania, emocje, sprawy.
Załatwiamy je w trudzie i znoju
przemierzając ulice Warszawy.
Mąż Marzeny do domu pojechał,
a my we trzy na Ochotę.
Piesek na Ulkę za długo czekał,
miała więc z nim robotę. :O)
A my po sklepach połaziliśmy,
podarki Siostra kupowała.
Na poczcie z Ulką znów się spotkałyśmy
i gadka we trzy do dwudziestej trwała.