14 kwietnia 2020, 00:58
W zamku bajkowego ruinach
Glonojad - samotnik żeruje
Obok rybka co złotą przypomina
Swą urodą akwarium dekoruje
Zanurzeni w wodnym świecie
Też zapewne swe problemy mają
Ale się o nich nie dowiecie
Bo ryby przecież nie gadają
Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
W zamku bajkowego ruinach
Glonojad - samotnik żeruje
Obok rybka co złotą przypomina
Swą urodą akwarium dekoruje
Zanurzeni w wodnym świecie
Też zapewne swe problemy mają
Ale się o nich nie dowiecie
Bo ryby przecież nie gadają
A moja Złota Rybka
Pływa sobie od niechcenia
I nie jest taka szybka
Aby spełniać me życzenia
O mym Wieńcu mało pisałam
A jest piękny, teraz pastelowy
Sporo pisanek i serc na nim pozawieszałam
Widzi z góry nasze głowy
Wisi w kuchni nad stołem
Dużym i drewnianym
Patrzy jak ciągle z mozołem
Realizuję swe różne plany
Jest ogromny i słomiany
O średnicy metra ponad
Zawsze okazjonalnie dekorowany
Podziwiam go jako eksponat
Cukier, gluten, biała mąka
Długa z nimi jest rozłąka
A więc gdy coś z nimi spróbuję
Zaraz niedobrze się czuję
Jak dobrze, że przytuliłeś
Bo Furia mnie ogarnęła
Jak dobrze że mnie wyciszyłeś
Bo w swe władanie by mnie wzięła