KOMODA DUSZY, Najnowsze wpisy, wpisy, strona 465 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Najnowsze wpisy, strona 465

Iza napisała z Łodzi,

że gołąbki zrobiła.

A ja muszę się głodzić,

zważać bym nie utyła.

Ni chleba, ni ciasteczek...

bardzo uważam co jem...

Muszę myśleć przecież

jeśli pożyć jeszcze chcę...

Na ulicy z Sąsiadem gadałam

tym co ma chorą Żonę...

O Jej przeszczep płuc pytałam,

wszystko mają załatwione.

Dwa tysiące chorych czeka...

Dawców było tylko dwudzieścia sześć.

Ech, tak trudne jest Życie człowieka...

Ileż musimy przeżyć i przejść...

Z kontekstu rozmowy wynikało,

że trzeba nauczyć się czekać...

Dawców organów jest za mało...

a Choroba nie lubi gdy się zwleka...

I żyć muszą w cieniu Choroby...

I wierzyć, że jakoś się uda...

Kasa, koligacje, nielegalne sposoby...

Albo liczyć na jakieś Cuda...

Mnia do Taty i Siostry pojechał

raniutko, ja w domu zostałam.

Zakupy zrobił i nie zwlekał,

ja spotkanie z Ulką Z. miałam.

Pokazała mi z mammografi wyniki

i USG piersi sobie zrobiła.

Uciszyła tym Duszy swej krzyki

i sprawa pozytywnie się wyjaśniła.

Gdyż USG piersi wykazało,

że torbiel jest bardzo duża,

ale nie jest to rakowe ciało,

zatem tamto pismo może oburzać.

Z adresami onkologicznych szpitali

i z informacją, że ma sporego guza...

Na Onkologię od razu Ją skierowali...

I jak miała się nie wkurzać ?

Tak mocno była tym przerażona,

że trzy noce z nerwów nie spała

ewentualną Chemioterapią zmartwiona...

Najgorszych myśli multum miała...

Jak dobrze, że to USG sobie zrobiła,

choć swoje zaskórniaki wydała,

bo koszmarne przypuszczenia przepędziła

i Spokój Ducha uzyskała.

Prima Aprylis, bo się omylisz,

lecz my dzisiaj nie oszukujemy...

Bo nie wypada, gdy się wychylisz,

a podpaść nikomu nie chcemy...

Anka na maksa jest zestresowana

i rzuca się jak ryba bez wody...

Ogromnym stresom przez lata poddawana

więc brakuje Jej relaksu i swobody...

Ulce guz wielki podczas mammografi

znaleźli na piersi prawej...

Niewiele ludzi unieść to potrafi

i próbować zwalczyć taką obawę.

Dziadek Czesio z jedzeniem kaprysi

i swoje humory Ance pokazuje...

Tylko ja chyba mam tzw. tuwisizm

i jako-tako po japońsku się czuję.

Wszystko robi się coraz bardziej skomplikowane,

zatem żeby wesprzeć Anię

jeśli trzeba to zostanę i nie wyjadę,

opiekować się Dziadkiem Czesiem dam radę.

Na ręce Anki taką deklarację złożyłam,

ale Ona mi odmówila,

bo brat Jurek będzie do Taty przyjeżdżał

i od razu Mnia mocno ulżyło, łał.

Bo dopiero się teraz o tym dowiedział,

że tak postanowiłam przecież nie wiedział.

I choć zapewne mu to wcale nie pasowało,

to to co wymyśliłam mu się bardzo spodobało.