Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Z Babcią, Anką i JanemKarolem
trochę sobie pogadaliśmy.
Jak widzę twarze, to gadać wolę.
Na Viberku się widzieliśmy.
Babcia Tereska przez Córkę zadbana,
ze zmienionym opatrunkiem.
Tomek coś reperował w kranach.
JanKarol pogadał z Ciocią i Wujkiem.
I dziadek Czesio nam pomachał,
pozdrowienia sobie przekazaliśmy.
Wykazywaliśmy chęć, uśmiech i zapał.
Jak miło, że się zobaczyliśmy.
Do Łukasza z prośbą zapukałam,
obiecał, że mi na jutro to zrobi.
I inspirację już wybrałam.
Nie mogę się doczekać, aby już robić.
Ktoś się rodzi, a ktoś umiera...
Los albo coś daje, albo zabiera.
Ślepy Los karty nam rozdaje.
Obojętny jest, tak się zdaje.
Nadzieja budzi się i umiera...
A Przeznaczenie ręce zaciera.
Żyjemy jak na wulkanie,
nie wiemy co dalej się stanie.
Zatem dopóki żyjemy
używajmy Życia ile możemy !
I każdą chwilą się radujmy !
I tego co będzie się nie bójmy !
Tak jak na karuzeli
zakręcona w tyglu Życia,
martwi się i się weseli
i przeżywa swe przeżycia.
Stara się łapać chwile,
zamyka je w szybkich rymach,
aby chociaż na chwilę
co mija i minęło zatrzymać.
Chwyta je w sieć rymów i słów,
robi zapis okruchów Życia,
by móc kiedyś znów
sobie o nich chętnie poczytać.
Taka jesteś złoto brązowa
i opalona jak czekoladka.
Wygladasz teraz jak nowa.
Taka odświeżona Beatka.