KOMODA DUSZY, wpisy, strona 21 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum listopad 2022, strona 21

JanKarol na mnie czekał, :O)

na Lotnisku, jakie to przemiłe !

A Mnia niecierpliwie się wściekał,

że nie dzwonię do niego co chwilę.

Tomasz jak private szofer dla VIPa

zawiózł mnie od razu na Wrzeciono :O)

i tam wspólnie cała ekipa

zajadała się pysznie potrawą przyrządzoną.

Karkówka pieczona i na ciepło buraczki,

Anka wyśmienite przygotowała !

I do tego z koperkiem ziemniaczki.

Wow ! Uczta była wręcz przewspaniała !

Soczek i aromatyczna kawa Lavazza

i ciasto pycha, Anki własnej roboty.

Życie VIPa to przemiła praca,

nabieram na takie ochoty. :O)

I jeszcze mnie potem odwieziono !

Czegóż więcej mogłabym chcieć ?

Niezawodne jest to Wrzeciono,

cudownie takich „Wrzecioniaków” mieć !

W tych samolotach jest tak ciasno…

Fotele niewygodne i się nie regulują…

Nogi drętwieją, a przestrzeń własną

Pasażerom maksymalnie redukują…

Dwie godziny i minut czterdzieści

trzeba jednak jakoś wytrzymać,

gdy twój portfel małe zasoby mieści...

Gdy chcesz wygód, to bracie słono płać…

Wysocy, chorzy i grubi

spory dyskomfort zawsze odczuwają…

I choć nikt niewygód nie lubi

biedniejsi wyboru i tak nie mają...i latają.

Dobrze, że już z pasem kłopotów nie mam,

bo jak byłam grubsza, to często miałam…

Za krótki był i zapiąć się nie mogłam

i się wstydziłam i się zawsze stresowałam…

Dziecko jakieś już wyć przestało…

i Facio z tyłu film wyciszył...

Pospać choć trochę by się chciało,

w jako takiej ciszy…

Lecz Stewardzi serwis serwują

i przez głośniki to ogłaszają…

Posiłki pokładowe i gadżety proponują,

wózkami hałasują i spać nie dają…

A ja dziś jestem tak jak na haju…

Mnia nie mógł w nocy spać i ja nie spałam,

a, że wstawać rano nie mam w zwyczaju

to czuję się jakbym się naćpała…

Tyle ciuchów na podróż na siebie założyłam,

że aż za gorąco mi było…

Dobrze, że fortel z tą torbą wymyśliłam

i to mi podróży nie uprzykrzyło.

I podczas picia na lotnisku Amerykano,

a potem w trakcie lotu w samolocie

nie musiałam się pocić grubo ubraną.

Przy wyjściu założę te ciuchy z powrotem.

Teraz wygodnie w samolocie pod siedzeniem

są ciuchy w torbie płóciennej ułożone

i torba zabezpiecza je przed ubrudzeniem

i na zniszczenie w podróży nie są narażone.

Gdy raniutko przez mrok się przebijaliśmy

AnkaFanka zadzwoniła.

My Perełką na lotnisko mknęliśmy,

a Anka zadowolona świergoliła,

że już na mnie z Dziadkiem Czesiem

niecierpliwie w domu czekają, :O)

że jak wstał, to pytał czy już lecę :O)

i, że JanKarol z Tomkiem mnie odbierają.

Jak miło i jak sympatycznie

jest wiedzieć, że Ktoś na mnie czeka,

ale faktycznie i praktycznie

łączy się to z atencją niejednego człowieka.

Z ich czasem i z ich pełnym zaangażowaniem:

JanKarol musiał wyrobić się z lekcjami,

Tomasz na czas z na Lotnisko przyjechaniem,

a Ania z do obiadu przygotowaniami. :O)