KOMODA DUSZY, wpisy, strona 17

Wiatr szaleje za oknem

i wyje jak dzikie zwierzę...

Jak dobrze, że ja nie moknę.

Jeszcze sobie poleżę. :O)

Trochę Nagości trzeba też pokazać,

aby widział i czuł Jej Kobiecość.

Przeciwnościami nie ma co się zrażać,

też i Im należy się Przyjemności co nieco.

Nieistotne, że zmieniło się Jej ciało

i nie czuje się już taka seksi.

Jeszcze Coś z Niej w Niej zostało

i nie może przecież tego spieprzyć.

Już bezwstydna naga nie chadza po domu,

a wstydliwie niedoskonałości swe kryje.

Nie emanuje Nagością , bo po co to komu,

ale przecież jeszcze żyje. :O)

Mnia chrapie jak niedźwiedź stary,

mruczy i postękuje...

To chyba są Miłości czary,

że to mnie aż tak nie denerwuje. :O)

No, ale spać się nie da...

przeszkadza to w zaśnięciu...

Taka jest małżeńska scheda,

gdy sypiasz w jej objęciu.

Nie do wiary, nie do wiary,

jakie fajne w tym roku były Oskary !

Wzruszyłam się i to nie jeden raz

ogladając Galę w ten nocny późny czas.

Krzyś i Enza się pojawili,

zjedli pizzę i się ulotnili.

Uśmiechnięci, zadowoleni.

Młodością i sobą upojeni.

KOMODA DUSZY