KOMODA DUSZY, wpisy, strona 19 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum czerwiec 2021, strona 19

Nie trzymała Jej nawet na rękach...

I Jej nigdy nie tuliła...

Rodziła w porodowych mękach,

ale Matką Jej nie była...

Los okrutnie ją okaleczył...

Dał i zabrał w tej samej chwili...

Plany rodzinne zniweczył...

Rozpaczą się dławili...

Dziecka nawet Jej nie pokazali...

Płaczu noworodka nie słyszała...

Po porodzie dziewczynkę zabrali...

Pustka i niewyobrażalna wyrwa została...

Śmierć Dziecka...nikomu nie życzę...

Nawet wrogowi największemu...

Płaczę, wyję, skowyczę...

Ale to NIC nie pomoże mnie i Jemu...

Peonia jak cudna Królowa

swą różową głowę wysoko wznosi,

ciężką, ale podpórka już gotowa.

O zachwyty nad nią nie musi prosić.

Teraz jest tu najpiękniejsza,

ma zatem czym szpanować,

to wybitna piękność i jak gejsza

nie musi głowy nisko chować.

Płatków jak mgiełka ma obfitość,

złożonych w jakże puchatej koronie.

Peonio ! Miej nad nami Litość ! :O)

Przecież Ty w swej Urodzie toniesz !

Wzięłam sobie taki mini urlop od Życia,

problemy zatem zostawiłam,

spakowałam to co mi trzeba do przeżycia,

reszty mentalnie się pozbyłam.

I na hamaku wypełnionym Marzeniami

bujam się błogo w ich obłokach

i nasycam się miłymi myślami

szczególnie tą, że On mnie wciąż kocha.

Bo nic więcej nie ma znaczenia

i wszystko inne jest nieistotne.

Kalejdoskop Życia wciąż coś w nim zmienia

a i Czas mija bezpowrotnie.

A On mnie kocha, On kocha mnie !

I to się latami nie zmienia.

Tego właśnie każda z nas chce:

By jej mężczyzna spełniał jej Marzenia !

Jutro Mnia Pati do koleżanki zawozi

na malowanie hybrydowe paznokci,

potem ją ze mną odwozi.

I nad Morze ! Nie ma innej opcji !

Pati na spacer wspólny zaprosiliśmy

po nad Morzem promenadzie nowej.

Dziś się dokładnie domówiliśmy,

na pogaduchy wzdłuż linii brzegowej.

Ona auta swojego nie posiada,

pamiętam jak też tak kiedyś mieliśmy.

Z każdej propozycji byłam wtedy rada,

gdy gdzieś z kimś pojechaliśmy.

Cudne Porzeczki korale

już nie są zielone, wcale !

Niektóre już czarne są,

radując właścicielkę swą.