KOMODA DUSZY, wpisy, strona 39 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum maj 2022, strona 39

Trzeba się wziąć za robotę,

pisać wiersze skończę potem,

zupę pomidorową muszę gotować,

aby memu Pracusiowi ją podać.

Gdy wróci z pracy zmęczony

z pomidorowej będzie zadowolony.

Grzechem byłoby jęczeć,

Grzechem byłoby narzekać,

mogłabym teraz w pracy ślęczeć

i denerwować się i wściekać...

A ja sobie na Słoneczku

w Hamakowie się opalam.

W mym malutkim ogródeczku

Błogość, Radość mnie okala.

Smutki w kuferku zamknęłam

a Łzy w karafce kryształowej.

Wolne sobie od Zmartwień wzięłam.

Korzystam z soboty majowej.

Dzisiaj Urlop sobie zrobię

od Zadumy i Przemyśleń.

Gębę uśmiechem ozdobię.

Wyjść muszę z tej Wieży Ciśnień.

I radować się tą chwilą,

która teraz jest mi dana,

bo już za nastepną milą

czeka Przyszłość nieubłagana...

Choć tkwi mocno w realiach osadzona

chce być czasem od nich oderwana.

W Hamakowie Słońcem otulona

lubi pobyć czasem ze sobą sama.

Ciekawą książkę sobie poczyta

i Wiersze jakieś napisze.

Taki relaks ma ta kobita.

A Ty jaki masz ? Nie słyszę ...

Każdy potrzebuje odskoczni

i powinien robić to co lubi.

I nie trzeba pytać o to Wyroczni,

że bez odskoczni się pogubisz.

Jest Praca i jest Odpoczynek,

jest Noc i jest Dzień.

Masz Skutek i Przyczynę,

jest Słońce i jest Cień.

Brzydota i Uroda,

Jasność i Ciemność,

Kara i Nagroda,

Przykrość i Przyjemność.

Białe i Czarne,

smutne i wesołe,

dorodne i marne,

ubrane i gołe.

Jest Praca i Odpoczynek,

mamy odwieczne do niego prawo,

Jego brak to Chorób przyczynek.

Zatem idź, odpoczywaj, żwawo !

Najlepiej go wyciszyć

najlepiej go odłożyć,

by nie przerywał ciszy,

by dał mi trochę pożyć.

On wciąż mnie informuje,

że wiadomość dostałam.

Dzwoni, pyka, wibruje.

A czy ja gadać chciałam ?

Ty cudzie technologiczny,

ty czarodziejskie pudełeczko,

Ty przedmiocie magiczny

odpuścisz mi dzisiaj deczko ?

Daj moim myślom odpłynąć

może koło wysp dziewiczych,

do Portu Marzeń zawinąć...

Czy musisz mnie dziś tak ćwiczyć ?

Długo Jej nie rozumiałam,

że tak lubi przebywać sama.

Ja tego nie rozkminiałam,

dla mnie to był dramat.

Coraz częściej to pojmuję

o co w tym wszystkim chodzi,

że nie zawsze się rezonuje

z każdym i to do mnie dochodzi.

Sam na sam ze sobą pokój,

swoich myśli uporządkowanie

daje nam wewnętrzny spokój,

osobistą nirwanę i oderwanie.

I nikt nie zakłóca tego

i nie wprowadza innych wibracji

i sięga się do epicentrum, swego.

Ech, ma Ona w tym sporo racji.